“Het goede
leven en de contente mens”
Zolang als ik predikant ben voel ik
innerlijk wel wat weerstand tegen wat elk jaar terugkomt: startzondag. Het
woord is me te ‘doenerig’ en staat in geen verhouding tot dat waar de kerk voor
staat: een bedding waar het hele jaar door het evangelie klinkt en mensen in
beweging worden gezet.
De laatste jaren reikt de landelijke kerk
steeds een thema aan waarin het woord ‘goed’ zit. Er zijn startzondagen geweest
rond het thema ‘goede buren’, ‘een goed verhaal’ en ‘een goed gesprek’. Dit jaar
dan over het goede leven met als verduidelijking: ‘bloeien in Gods licht’. Hoe
we in tijden van corona een bijzondere zondag moeten organiseren is ondertussen
nog een hele opgave. Maar we zijn mensen van deze tijd en we spreken dus niet
van de bedreigingen en over de zwakke plekken maar hebben het vooral over de
kansen en de uitdagingen die deze bijzondere corona-tijd ons biedt.
Net voordat ik aan deze tekst begin, lees
ik een essay van Gerard Rooijakkers in de zaterdagbijlage van dagblad TROUW.
Onder de titel ‘De duistere kant van de contente mens’ schenkt hij aandacht aan
de volksziel van de contente mens in de Brabantse Kempen.
Het woord content verwijst naar een soort
innerlijke tevredenheid die haaks staat op lichtzinnige vrolijkheid. De
contente mens doet geen vlieg kwaad, berust in zijn lot en is met weinig
tevreden. Tegelijk is het een fictie of meer een overlevingsstrategie. De
contente mens van de Brabantse Kempen was de mens die toch niet op kon tegen de
onleefbaar strenge moraal van een machtige, invloedrijke kerk. De duistere kant
van de contente mens is die van de smokkelroutes, van illegale
alcoholstokerijen tot aan de drugslaboratoria van vandaag.
Ik wil graag met twee woorden spreken over
het goede leven en de contente mens. Met twee woorden over de vele kapelletjes
die er in de Brabantse Kempen zijn en waar ‘een goede energie’ te vinden is. En
over het enkele kapelletje dat gebouwd is vanuit een soort boetedoening voor de
kwaaiigheid die soms de kop op steekt.
In tijden van corona kun je niet
oppervlakkig spreken over het goede leven. En ook niet over de contente mens.
We zullen een turfje dieper moeten steken. Daarbij kan het helpen om een start
te maken met je te bezinnen op die verduidelijking van het thema: ‘bloeien in
Gods licht’. Hoe ‘licht’ is God voor jou en wat betekent het om te ‘bloeien in
Gods licht’?
De Contente Mens
Hij is niet tegen het nieuwe,
niet tegen de vooruitgang,
niet tegen de aardse geneugten
doch is tegelijk levenswijs.
Het leven zowel als zijn aard maakte
hem enigermate filosofisch berustend.
Hij laat zich niets wijsmaken,
verwacht niet te veel,
doch verheugt zich over het goede om hem heen
en dat alles vormt zijn tevreden zijn, zijn content zijn.
Beeld: Richard Bertels
Plaats: Markt, Eersel